قیمت روغن و شکر همچنان گران است / خرید اقلام خوراکی خانوار‌ها روزانه شد
نشان تجارت - شاید مردم به گرانی کالای اساسی عادت کرده اند، اما تأمین اقلام خوراکی مورد نیاز سفره هایشان با توجه به درآمد پایین‌تر از نرخ تورم، بسیار سخت شده است.
یک حلب روغن نباتی ۴۵۰ هزار تومانی، شکر کیلویی ۲۷ هزار تومان، گوشت گوسفند کیلویی ۲۴۰ هزارتومان و سایر مواد غذایی و مورد نیاز سفره‌های مردم همچنان روند افزایش قیمت دارند، اما متأسفانه همچنان وعده کاهش قیمت این اقلام مورد نیاز از سوی دولتمردان کشور اعلام می‌شود.
در این بین مردم مصرف کننده نه تنها امیدی به کاهش قیمت‌ها ندارند بلکه به این زودی‌ها اجرای ثبات قیمت اقلام اساسی و مورد نیاز سفره هایشان را نمی‌دانند.
چندی پیش بر اساس گزارش مرکز برنامه‌ریزی و اطلاعات راهبردی وزارت کار، قیمت برخی اقلام خوراکی طی اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ نسبت به ماه قبل از آن به گونه‌ای بوده است که در ۲ قلم از کالاهای منتخب تغییرات بیش از ۱۰ درصد بوده و بیشترین افزایش قیمت در کالاهای منتخب مربوط به روغن مایع با ۲۲.۳ درصد، شکر با ۱۰.۳ درصد و قند با ۹.۴ درصد است.
روغن را گران‌تر خواهند کرد؟
قبل از تخصیص ارز ترجیحی به واردات روغن، سالیانه یک میلیون و ۴۰۰ هزار تن روغن در داخل مصرف و ۱۰۰ هزار تن به بازار‌های هدف صادر می‌شد که از سال ۹۷ با تخصیص ارز ترجیحی، مصرف به ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تن رسید.
ماجرای کمبود و گرانی روغن در فروشگاه‌ها و حتی واحد‌های صنفی خرد به اواسط مهرماه سال ۱۳۹۹ بر می‌گردد که با خالی شدن یکباره قفسه ها، مردم ساعت‌ها منتظر در صف دریافت خرید بودند و این جریان ماه‌ها به طول انجامید.
علی رغم تلاش مسئولان تنظیم بازار و کارخانجات روغن نباتی، اما مشکلات سیستم توزیع منجر به ایجاد بازار سیاه روغن و عرضه چندبرابر نرخ درج شده بر روی کالا شد که در تیرماه ۱۴۰۰ بازار به آرامش رسید، هر چند قیمت روغن حلب با چندین بار افزایش قیمت داشت.
پس از جریان‌ها موضوع اصلاح یارانه مطرح شد و کارشناسان و فعالان این صنعت با تأکید براینکه با اصلاح نظام یارانه و به دلیل نبود زیر ساخت‌های لازم در این صنعت، قیمت روغن بیش از ۲۰۰ درصد افزایش خواهد داشت، هشدار دادند که این محصول از سفره‌های مردم حذف خواهد شد!
حالا روغن خوراکی در بهترین حالت با افزایش حدود ۲۵۰ درصدی همچنان پیشتاز گرانی است و علی رغم کاهش تقاضای این محصول در بازار، تولید کنندگان هنوز هم به وضعیت قیمت‌ها انتقاد دارند.
عرضه شکر کم و گران
این روز‌ها باز هم شکر در بیشتر فروشگاه‌های بزرگ و مغازه‌ها کمیاب شده است. افزایش قیمت گروه قند، شکر طی یک سال گذشته ۱۳ تا ۹۳ درصد بوده است. در این مدت قیمت هر کیلو قند ۷۰ درصد، شکر فله ۸۱ درصد، شکر بسته بندی ۹۳ درصد افزایش یافته است.
بیشتر بخوانید: غذا‌های رستورانی چقدر گران شدند؟ / جوجه‌کباب ۱۰۰ هزار تومان را رد کرد
پس از اینکه ارز ترجیحی برای واردات شکر حذف و واردات این کالای اساسی با ارز نیمایی صورت گرفت، نرخ شکر به یکباره در بازارگران و برای مدتی کمیاب شد. در حالی شکر در سال گذشته ۴ مرتبه افزایش نرخ را تجربه کرد که در سال ۱۴۰۰ نرخ آزاد شکر ۲۷۰ درصد افزایش قیمت داشته است.
تولید کنندگان محصول براین موضوع که شکر در کشور تولید می‌شود هم نظرند، اما حجم قابل توجهی از نیاز تولید شکر از طریق واردات تامین می‌شود. حالا در صورت لغو تحریم‌ها وضعیت سرمایه گذاری در واردات مورد نیاز این بخش تسهیل می‌شود، اما با توجه به اخبار‌های رسیده از مذاکراتف نمی‌توان خیلی به موضوع برداشته شدن تحریم‌ها امید وار شد.
کالای اساسی از سفره مردم حذف می‌شود؟
اسماعیلی یکی از بنکداران مواد غذایی خیابان انبار نفت به اقتصاد ۲۴ گفت: این روز‌ها فروش روغن و شکر نسبت به سال گذشته حدود ۵۰ درصد کاهش داشته، اما مردم نمی‌توانند به طور کلی این کالا‌ها را از سفره‌های خود حذف کنند.
این فعال صنفی ادامه داد: بیشتر مردم تنها به عنوان تماشای مواد غذایی از این خیابان گذر می‌کنند و با سوال کردن قیمت بیشتر کالا‌ها از خرید منصرف می‌شوند.
وی تأکید داشت: تا سال گذشته مشتری‌های خرد برای مایحتاج خانه خود اقدام به خرید فله‌ای شکر و حلب‌های بزرگ روغن خوراکی می‌کرند و تا مدت‌ها از خرید خرد این اقلام بی نیاز بودند. اما تنها پس از گذشت کمتر از یکسال همین مشتری‌ها توان خرید‌های خرد را نیز از دست داده اند و کمتر در این خیابان جهت خرید کالای مورد نیاز خانه خود تردد می‌کنند.
به گفته اسماعیلی؛ در حال حاضر هیچ هیجان کاذبی در بازار روغن و شکر به دلیل کاهش قدرت خرید مردم وجود ندارد. خانوار‌ها تنها برای تأمین مواد مورد نیاز یک هفته و یا نهایتاً یک ماه خود اقدام به خرید می‌کنند البته این نوع خرید مختص خانوار‌های سطح متوسط است.
وی گفت: بیشتر خانواده‌ها به دلیل نبودن نقدینگی کافی ناگزیر جهت تأمین اقلام مورد نیاز سفره خود را روزانه تأمین می‌کنند و این نشانه خوبی برای وضعیت معیشت اقتصادی مناسب خانوار‌ها نیست!
